Ένα παιδί πρέπει να γνωρίζει πως το να λέει όχι είναι παραπάνω απο εντάξει

Το παιδί πρέπει να λέει όχι

Ενθαρρύνοντας το παιδί να λέει όχι

Νιώθω πως είναι τόσα πολλά αυτά που θα πρέπει να ‘’μεταφέρω’’ στα παιδιά μου προκειμένου να έχουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν στην ζωή τους, για να είναι ευτυχισμένα. Ανάμεσα στα πολλά, βρίσκεται και η αρετή της άρνησης. Σαν γονείς θα πρέπει να χαράξουμε στο μυαλό των παιδιά μας μια νοητή γραμμή όπου θα ορίζει την ευγένεια ενώ ταυτόχρονα θα διασφαλίζει, στο ακέραιο, τα προσωπικά όρια και τις επιθυμιες των παιδιών μας.

Ας φέρουμε ένα συνηθισμένο παράδειγμα. Το παιδί σας κάλεσε τον καλύτερο του φίλο να περάσουν μαζί το Σάββατο τους. Σας ικέτευσαν αν μπορούν να παίξουν το αγαπημένο τους βιντεοπαιχνίδι. Συμφωνείτε. 

Ενώ το παιδί σας μόλις άρχισε να παίζει, ο φίλος του αρπάζει το τηλεχειριστήριο λέγοντας πως είναι η σειρά του. Έπειτα, αρχίζει να παίζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Το παιδί σας, είτε από ευγένεια, είτε από αμηχανία, είτε από δική σας προτροπή να μην έρθουν σε αντιπαράθεση καθώς είναι φιλοξενούμενος σας, δεν λέει απολύτως τίποτα και τον αφήνει να παίζει.

Τα συναισθήματα σας, καθώς παρακολουθείτε τι συμβαίνει, είναι ανάμικτα. Από την μία πλευρά νιώθετε υπερήφανοι, καθώς το παιδί σας είναι ένας ευγενικός οικοδεσπότης και δεν δημιούργησε ένταση ενώ θα μπορούσε. Από την άλλη όμως,  μόλις έγινε δέκτης χειριστικής συμπεριφοράς. Ζυγίζοντας αυτά τα δύο, αυτό που έχει το μεγαλύτερο βάρος είναι φυσικά η χειριστική συμπεριφορά.

Αν το παιδί, μάθει να υποχωρεί και να χάνει το δίκιο του αυτό θα του γίνει τρόπος ζωής. Δεν επιθυμούμε σε καμία περίπτωση κάτι τέτοιο. Ναι, θέλουμε τα παιδιά μας να είναι ευγενικά αλλά θέλουμε επίσης να είναι κύριοι των επιθυμιών τους και να υπερασπίζονται τον εαυτό τους χωρίς να είναι εκτεθειμένα.

Στα παιδιά μας πρέπει να είναι επίσης ξεκάθαρο πως ποτέ δεν πρέπει να ανέχονται καμιά μη αποδεκτή συμπεριφορά ή να κάνουν κάτι υπό πίεση, χωρίς τα ίδια να το επιθυμούν. Σαν γονείς έχουμε την ευθύνη να τους μάθουμε πως είναι απολύτως εντάξει να λένε «όχι» όποτε και όταν το νιώθουν. Θα πρέπει να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και τις επιθυμίες τους με κάθε τρόπο.

Τα παιδιά μας μπορούν να μάθουν πως το να λένε όχι δεν τους στερεί να είναι παράλληλα και ευγενικά.

  • Ευγένεια vs Εξαναγκασμός

Συνηθίζεται να πιστεύετε πως τα παιδιά που λένε όχι ή αρνούνται να κάνουν κάτι έχουν πρόβλημα κοινωνικοποίησης ή γενικότερης συμπεριφοράς και πρέπει οι γονείς να το παρακολουθούν. Βρεθήκαμε και ‘μείς σαν γονείς αντιμέτωποι σε κάποιο στάδιο ανάπτυξης του γιού μας, με την επίμονη άρνηση του. 

Δεν ήθελε να μιλάει στους άλλους, δεν ήθελε να απαντάει σε ερωτήσεις που του έκαναν, δεν ήθελε να τον αγκαλιάζουν και να τον φιλούν. Οι άνθρωποι γύρω μου, με έκαναν να αισθάνομαι άβολα, ένιωθα πως το παιδί μου δεν είναι ευγενικό. Θεώρησα πως αποτελεί στάδιο ανάπτυξης και δεν τον πίεσα. Άκουσα την διαίσθηση μου και όχι τους «άλλους». Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά μας να γίνουν αυτά που είναι από την φύση τους προορισμένα να γίνουν. 

Μην αφήνεις τον θόρυβο της γνώμης των άλλων να πνίξει την εσωτερική σου φωνή. Και το σημαντικότερο, έχε το κουράγιο να ακολουθήσεις την καρδιά και τη διαίσθησή σου. Κατά κάποιον τρόπο γνωρίζουν τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις να γίνεις. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται δεύτερα.

Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο παιδί που ενώ έχει πάρει περισσότερες από μία καραμέλες αρνείται να προσφέρει έστω και μία και στο παιδί που νιώθει άβολα, δεν θέλει να του μιλούν και αρνείται να το φιλήσουν ή να το πάρουν αγκαλιά. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη απαιτήσεις και «σωστά» πρότυπα συμπεριφοράς. Μας προστάζει να μεγαλώνουμε δείχνοντας ανοχή.

Είναι δύσκολο να μεγαλώσεις ένα παιδί και να παραμείνει πιστό στην αλήθεια που πιστεύει το ίδιο. Προκειμένου να ακολουθήσει το πρότυπο της αποδεκτής ευγενικής συμπεριφοράς, αισθάνεται καταπίεση και μένει σιωπηλό. Αυτή η σιωπή είναι που θα μας κοστίσει πολύ στο μέλλον, γι’ αυτό θα πρέπει πάση θυσία σαν γονείς να κάνουμε τα παιδιά μας να νιώθουν άνετα να λένε «όχι».

Οι συγγενείς και οι φίλοι μας μπορεί να λατρεύουν να αγκαλιάζουν το παιδί μας. Εάν όμως το παιδί μας δεν νιώθει καλά με αυτό θα πρέπει να αισθάνεται αρκετά άνετα να το μοιραστεί μαζί μας. Έχουν βγει τον τελευταίο καιρό τόσο πολλά στην επιφάνεια για τις παιδικές παρενοχλήσεις. Το «όχι» σώζει την ψυχή, το μυαλό και το σώμα.

  • Σωστό πρότυπο συμπεριφοράς

Γνωρίζουμε σαν γονείς πως είμαστε το «μοντέλο» συμπεριφοράς που ακολουθούν τα παιδιά μας. Μας «παρακολουθούν» και μαθαίνουν από εμάς. Η δική μας απόκρισή σε καταστάσεις είναι αυτή που τους καθορίζει τι μπορούν, τι δεν μπορούν τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.

Πρέπει να τους μάθουμε πως οι διαφωνίες είναι μέρος της καθημερινότητας και είναι αποδεκτές. Μένοντας σταθεροί στις θέσεις και τις αξίες μας και υποστηρίζοντας την προσωπική μας άποψη μέσω του διαλόγου, δείχνουμε στα παιδιά μας πως οι διαφωνίες κάθε είδους είναι εντάξει και είναι σεβαστές. Όποιο ζήτημα και να προκύψει μπορεί να επιλυθεί μέσω του διαλόγου και φυσικά χωρίς να εγκαταλείψουμε την αρχική μας θέση.  

  • Ακούγοντας το παιδί

Τα παιδιά μας είναι ελεύθερα, έχουν το δικαίωμα να μιλάνε ελεύθερα και να λένε «όχι» ακόμα και αν προκαλούν στους άλλους δυσάρεστα συναισθήματα. Με τον καιρό θα μάθουν πως δεν η κοινωνία μας δεν αποτελείται από μια ευθυγραμμισμένη κοινά αποδεκτή συμπεριφορά, είμαστε όλοι ίσοι αλλά και διαφορετικοί. Η αντίληψη για το τι είναι καλό για τον καθένα διαφέρει τρομακτικά πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Καθώς όμως η αυτογνωσία θα έρθει σταδιακά, εμείς σαν γονείς θα πρέπει να τα ακούμε με προσοχή, να τα στηρίξουμε ώστε να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους. Να διασφαλίσουμε πως τους είναι ξεκάθαρη η έννοια της ευγένειας από την έννοια του εξαναγκασμού προκειμένου να είναι ευγενικά. Το πρώτο είναι επιτρεπτό, το δεύτερο απαγορευτικό.

Ας διδάξουμε στα παιδιά μας πως θα είναι ασφαλή αν επιλέξουν να πουν όχι σε κάτι που τα ίδια δεν επιθυμούν, έτσι τα ενδυναμώνουμε εφ’ όρου ζωής. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά!

Έχω καταλάβει ότι ο καλύτερος τρόπος να δίνεις συμβουλές στα παιδιά σου είναι να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που θέλουν και μετά να τα συμβουλεύσεις να το κάνουν.

Share:

Καλώς ήρθατε! Είμαι η Όλγα, μαμά δύο υπέροχων παιδιών. Είμαι ιστορικός και έχω αποφοιτήσει από την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Βλέποντας τον κόσμο από τα μάτια της μανούλας δημιούργησα με αγάπη και το δικό μου γούστο το Mamigusto .

τελευταία άρθρα
join us

Social Media

δημοφιλή άρθρα

τελευταία νέα

Εγγραφείτε στο MG Newsletter

Ειδοποιήσεις για νέα άρθρα, χρηστικές συμβουλές κα ευ ζην.

τελευταία βίντεο

Συναφή άρθρα