Άκουσε τι θέλει να σου πει το παιδί που κρύβεται μέσα σου
Ένα παιδί δεν πρέπει να στερηθεί ένα μπαλόνι, επειδή κάποιος μεγάλος ξέρει ότι αργά ή γρήγορα θα σκάσει.
Επιθυμούμε να είμαστε εντάξει, εντάξει απέναντι πρώτα στον εαυτό μας και έπειτα απέναντι στους υπολοίπους. Δεν ξέρω σε πιο βαθμό επιτυγχάνουμε αυτή μας την προσδοκία γιατί ανησυχούμε αν είμαστε αρκετοί, μετριάζοντας τις ικανότητες και την αυτοεκτίμηση μας. Όμως αυτή η μανία της τελειότητας που μας κυριεύει υποχωρεί αφήνοντας στην άκρη τον φόβο και την ανασφάλεια. Τότε και μόνο μπορεί ο αληθινός εαυτός μας να απελευθερωθεί και να ξεδιπλωθεί , καθώς νιώθει σιγουριά και ασφάλεια.
Πρέπει να βρούμε το κουράγιο να αντιμετωπίσουμε το παιδί μέσα μας. Το έχουμε αφήσει εκεί πίσω πληγωμένο. Τραυματισμένο καθώς είναι, αδυνατεί να μας αφήσει να προχωρήσουμε μπροστά. Χρειάζεται να επιστρέψουμε πίσω και να αρχίσουμε να περιποιούμαστε τα τραύματα του ένα, ένα και με προσοχή.
Σου ορκίζομαι ότι τίποτα δεν είναι τόσο χαοτικό όσο φαίνεται. Τίποτα δεν αξίζει να υποβιβάζει την υγεία σου. Τίποτα δεν αξίζει τόσο για να δηλητηριάζεσαι με στρες, άγχος και φόβο.
Αγνοώντας τον πόνο, κάνοντας σαν να μην υπήρξε ποτέ, πιστεύοντας πως ανήκει στο παρελθόν πιστεύεις πως προχωράς. Αυτό το παιδί, που υπάρχει κάπου εκεί στο ασυνείδητο μέρος του μυαλού σου σε σαμποτάρει, σε επηρεάζει στις όποιες αποφάσεις σου. Ανταποκρίνεσαι στην επιρροή του, ασυναίσθητα, γιατί έχει γίνει πια τρόπος ζωής.
Όπως όλα τα παιδιά, έτσι και αυτό προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σου! Την έχει ανάγκη. Χρειάζεται δύναμη να το αντικρίσεις, να το αγκαλιάσεις και να του μιλήσεις. Όμως, αφού κάνεις την αρχή, κάθε φορά που θα κουβεντιάζεται θα νιώθεις όλο και πιο δυνατός άνθρωπος.
Πρέπει να ακούσεις αυτά που έχει να σου πει, όπως και σε κάθε σχέση έτσι και στην σχέση με τον εαυτό σου, πρέπει να αφιερώνεις χρόνο.
Είναι οι πληγές που κουβαλάμε που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε μπροστά. Αυτό το τραυματισμένο παιδί φοβάται μην αποτύχεις τώρα όπως τότε, μην απογοητεύσεις κάποιον τώρα όπως παλιά. Βιώματα που χωρίς να το επιθυμείς, τα σέρνεις μαζί σου. Σε κάνουν να νιώθεις ένας άνθρωπος χαμένος, μόνος, γεμάτος φόβο μήπως χάσεις την αγάπη και την αποδοχή των άλλων, που με τόσο κόπο πάλεψες να κερδίσεις.
Βρες το κουράγιο να το αντικρίσεις και πες του πως το αγαπάς πάνω από όλα και όλους. Από παιδιά παλεύουμε να είμαστε αγαπητοί στους άλλους (έτσι μας έμαθαν). Νιώθαμε πως μόνο έτσι θα μας υπολογίζουν και θα κερδίζαμε μια θέση στην ζωή τους. Παίρνοντας καλούς βαθμούς, με πρωτιές στην ομάδα μας, περνώντας στο πανεπιστήμιο, βρίσκοντας μια καλή δουλειά.. Αχ αυτή η ανάγκη για αγάπη και αποδοχή.
Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τ’ αστέρια.
Ίσως οι γονείς μας, καθώς πάλευαν με την καθημερινότητα τους, να μην μας έλεγαν πως μας αγαπούν ανεξάρτητα από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες μας. Στις προηγούμενες γενιές η νόσος την ψυχής δεν ήταν και τόσο ξεκάθαρη. Όπως νοσεί το σώμα μας και ο περιποιούμαστε, έτσι νοσεί και η ψυχή και θέλει φροντίδα, προσοχή και αγάπη. Η αγάπη και η αποδοχή δεν είναι δεδομένη, θέλει καθημερινό πότισμα για να μην μαραθεί.
Η αγάπη είναι το φάρμακο για την περιποίηση των πληγών μας. Πες του εαυτού σου πως τον αγαπάς, πρόσφερε του την θεραπεία που έχει τόσο πολύ ανάγκη. Φρόντισε τον, στήριξε τον και μείνει πλάι του. Έχοντας πίστη σε εσένα κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν θα επηρεάζει την εσωτερική και εξωτερική σου γαλήνη.
Το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο είναι να ξέρεις ότι ανήκεις στον εαυτό σου.
Δώσε λίγο από το χρόνο σου και άκουσε το. Όταν νιώθουμε πληγωμένοι, συνήθως καταπιέζουμε τα συναισθήματα μας. Προσπαθούμε να κρύψουμε βαθιά τον πόνο μας. Έτσι μας έμαθαν. «Μην κλαις», «Μην φωνάζεις», «Μην λυπάσαι». Όλα αυτά τα συναισθήματα που κουβαλά αυτό το παιδί συσσωρεύθηκαν μέσα σου. Βρίσκουν, που και που, την ευκαιρία και έρχονται στην επιφάνεια δημιουργώντας έναν δυνατό συναισθηματικό σεισμό. Γκρεμίζουν σχέσεις, όνειρα, ζωές.
Αντί να του γυρνάς την πλάτη, άκουσε την φωνή του. Πες του πως είσαι εκεί,πως το ακούς, θα τα δουλέψετε όλα και πως θα είναι εντάξει.
Όλα τα ‘’γιατί’’ πρέπει να φύγουν από την ψυχή και το μυαλό σου. Από τον πάτο θα βρεθείς στην κορυφή, αφήνοντας ένα ένα τα βάρη να πέφτουν. Λαχταρούμε να είμαστε ευτυχισμένοι, μπορούμε και πρέπει να είμαστε.
Πρόσφερε την συμπαράσταση σου καθώς πολλά από τα βιώματα σου δεν τα άξιζες. Δεν άξιζες να νιώθεις πως δεν είσαι αρκετός, δεν άξιζες να μην αγαπιέσαι, δεν άξιζες να κλαις μόνος πιστεύοντας πως απογοητεύεις τους άλλους, δεν άξιζες να νιώθεις ντροπή για αυτό που ήσουν. Πόσες φορές, μέσα από την αυτοκριτική σου, σε πόνεσες λέγοντας σου πως ήσουν λίγος αφού δεν έφτασες τις προσδοκίες που είχαν οι άλλοι για ‘σένα.
Οι άνθρωποι που μας τραυμάτισαν, δεν γνώριζαν πως το κάνουν αυτό. Πίστευαν, για τους δικούς τους λόγους και μέσα από τα δικά τους βιώματα, πως κάνουν το σωστό. Όπως τους είχαν φερθεί έτσι έμαθαν να φέρονται και οι ίδιοι.
Το μικρό παιδί δεν μπορεί ποτέ να είναι ΚΑΚΟ παιδί. Προσωπικά πιστεύω πως κανείς δεν είναι κακός, την κακία την μεταφράζω ως έλλειψη αγάπης και συναισθηματικής σύνδεσης. Το μικρό παιδί είναι τρυφερό, αγνό και αθώο. Ένα παιδί δεν αξίζει την κακοποίηση, την κριτική, την ντροπή και την εγκατάλειψη. Ένα παιδί δεν είναι ποτέ υπεύθυνο για μια λάθος σχέση. Ένα παιδί δεν πρέπει να τιμωρείται γιατί δεν ήταν αρκετό στις προσδοκίες των άλλων.
Όταν ήμασταν μικροί κουβαλούσαμε ευθύνες για τα λάθη των άλλων και είναι τόσο σκληρό. Δεν είναι όμως αργά, γιατί τώρα, έχεις την δυνατότητα, σαν ενήλικας να τα κατανοήσεις και να τα διορθώσεις.
Πρόσφερε στο παιδί αυτό συγχώρεση. Άνοιξε την καρδιά σου και πρόσφερε συγχώρεση για οτιδήποτε θεωρούσες τον εαυτό σου υπεύθυνο σαν παιδί. Συγχωρέσε τον εαυτό σου, για ό,τι πιστεύεις ακόμα και σήμερα, πως θα μπορούσες να είχες κάνει καλύτερα.
Είναι μικρά και εύθραυστα αυτά τα πονεμένα μας κομμάτια, δεν τα ακουμπάμε γιατί φοβόμαστε πως θα σπάσουν. Αν τα πάρεις στα χέρια σου σίγουρα θα σε πονέσουν, θα κλάψεις, θα νιώσεις πως δίνεις ακόμα μια μάχη που δεν σου αξίζει. Πίστεψε με το κλάμα και ο πόνος θα σου προσφέρουν την λύτρωση τόσο πολύ έχεις ανάγκη. Να μην ξεχνάς πως είμαστε άνθρωποι και σαν άνθρωποι είμαστε ατελής. Προσφέρουμε πάντα το καλύτερο του εαυτού μας δεδομένων πάντα των συνθηκών.
Ευχαρίστησέ το! Πες του πόσο υπερήφανο άνθρωπο σε έκανε που ποτέ δεν το έβαλε κάτω. Πέρασε όλα τα δύσκολα μένοντας δυνατό. Έδειξε επιμονή για να σε βοηθήσει να κοιτάξεις μπροστά με αισιοδοξία και πίστη στον εαυτό σου πως θα τα καταφέρεις. Ευχαρίστησε το που προσπαθούσε πάντα να σε προστατεύει παρόλο που ήταν απλά ένα παιδί. Ευχαρίστησε το που ενώ βίωνε επίπονες στιγμές στάθηκε δυνατό και τις ξεπέρασε. Το παιδί μέσα σου αξίζει την ευγνωμοσύνη και το σεβασμό σου.
