Η έμφυτη ανάγκη της προσφοράς
Ο ρόλος του ‘’φροντιστή’’. Τον υιοθετείς ασυναίσθητα, βασικά τον έχεις μέσα σου, είναι κομμάτι σου. Αυτή η μορφή «αυτοθυσίας» πηγάζει φυσικά σε κάθε ανάγκη που μπορεί να προκύψει στους ανθρώπους του περιβάλλοντος σου, συνυπάρχετέ από τότε που ήσουν ακόμα μικρό παιδί. Μοιάζει να είσαι προικισμένος με ένα όμορφο δώρο.. ή μήπως όχι!
Άνθρωποι που καλά – καλά δεν έχεις προλάβει να τους γνωρίσεις, σου ανοίγονται στα πρώτα λεπτά της συζήτησης σας, θέλουν να μοιραστούν μαζί σου τις ανησυχίες τους, τα μυστικά τους, την ζωή τους όλη. Τους χαρίζεις απλόχερα την προσοχή σου, τυλίγεις τα χέρια σου γύρω τους και παρόλο που δεν έχετε μια σχέση χτισμένη, το σώμα τους χαλαρώνει και ηρεμεί εντελώς.
Νιώθουν μαζί σου σαν ‘’στο σπίτι τους’’ . Νιώθουν ασφάλεια, νιώθουν πως έχουν την προσοχή σου, νοιώθουν πως έχουν αυτό που χρειάζονται για να αισθάνονται καλά.
Μα υπάρχει τόση ομορφιά επάνω σου με ένα τέτοιο γνώρισμα. Λάμπεις, έχει ανάγκη ο κόσμος να πάρει λίγο από αυτή την λάμψη. Χωρίς να το προσπαθείς καθόλου, αγαπάς, φροντίζεις, νοιάζεσαι τους άλλους και τους έλκεις σαν μαγνήτης.
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος για ένα ‘’φροντιστή’’.
Η προσφορά βοήθειας προς τους άλλους μπορεί να γίνει εθιστική, τρόπος ζωής. Η ευγνωμοσύνη των ανθρώπων ρέει πίσω σε σένα αβίαστα, με σταθερότητα. Ίσως αρχίσεις να πιστεύεις μάλιστα πως αυτό αποτελεί αυτοσκοπό. Πως ήρθες σε αυτόν τον κόσμο για να προσφέρεις την βοήθεια σου σε όποιον την έχει ανάγκη.
Αξιολογείς κάθε σχέδιο ή επιθυμία σου με βάση τον ρόλο του ‘’φροντιστή΄΄. Κατά πόσο και εάν κάτι που επιθυμείς να κάνεις μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους που εσύ νιώθεις ,πως κατά κάποιο τρόπο, είσαι υπεύθυνος.
Όταν φτάσεις σε αυτό το επίπεδο φροντίδας, η έννοια της αγάπης έχει πάρει λάθος κατεύθυνση. Μοιάζει με μια μορφή προσωπικής αυτοθυσίας. Σκέφτεσαι πως αν δεν βρίσκομαι μονίμως εκεί αν και για όποιον με χρειαστεί τότε κάποιος θα νιώθει μοναξιά ή λύπη.
«Αν δεν αγαπώ και δεν διαχειρίζομαι αποτελεσματικά τα πάντα κάποιος θα πληγωθεί».
«Όλα θα πάνε στραβά αν δεν βρίσκομαι εδώ την στιγμή που πρέπει».
Να θυμάσαι πως :
Υπάρχουν άνθρωποι που όσο περισσότερα κάνεις γι’ αυτούς, τόσο λιγότερα κάνουν για τον εαυτό τους.
Αναμφίβολα υπάρχουν στιγμές που οι άνθρωποι που αγαπάμε μας έχουν πραγματικά ανάγκη. Είναι εκείνες οι στιγμές που το συναίσθημα μας καλεί να επενδύσουμε σε αυτούς μέρος της ενέργειας και του χρόνου μας προκειμένου να απαλύνουμε τον πόνο τους.
Χωρίς ωστόσο αυτή η φροντίδα να αποτελεί μονόδρομο.. Ένας άνθρωπος που νιώθει εκ φύσεως την ανάγκη να προσφέρει βοήθεια, πρέπει να τρέφει και να δίνει προσοχή και στις δικές του ανάγκες. Επιβάλλεται να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση της έννοιας ‘’φροντίζω’’. Φροντίζω για όλους, αλλά το όλο περιλαμβάνει και τον ίδιο.
Η αυτό-φροντίδα σίγουρα έχει διαφορετικό ορισμό για τον καθένα μας. Για εσένα μπορεί να είναι η αποδοχή μιας επαγγελματικής πρότασης σε μια άλλη χώρα, παρόλο που θα βλέπεις τους γονείς σου μόνο 2 φορές τον χρόνο. Για κάποιον άλλο μπορεί να είναι πολύ πιο απλό, όπως η απόλαυση ενός αφρόλουτρου με απόλυτη ησυχία, στον χώρο αλλά και στο μυαλό του.
Δεν μπορείς να ορίσεις τον εαυτό σου υπεύθυνο για την εξάλειψη του πόνου των ανθρώπων. Μπορείς να μοιράζεσαι όσο απλόχερα νιώθεις και αισθάνεσαι τον χρόνο και την προσοχή σου. Αλλά δεν μπορείς, όσο βαθιά και αν το επιθυμείς, να βρεις ένα μαγικό αντίδοτο για τις πληγές των άλλων.
Πρέπει όλοι μας να προσφέρουμε συμπόνια, γενναιοδωρία, αγάπη και καλοσύνη στους συνανθρώπους μας. Πρέπει όμως να τοποθετούμε και υγιή προσωπικά όρια, να αναγνωρίζουμε πως υπάρχουν και στιγμές που η προσοχή πρέπει να είναι στραμμένη προς εμάς. Όλα τα παραπάνω υπέροχα συναισθήματα θα πρέπει να τα διαθέτουμε και προς τον εαυτό μας.
Όλοι μπορούν να γίνουν σπουδαίοι, επειδή όλοι μπορούν να προσφέρουν. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις πτυχίο για να προσφέρεις. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις να συνδέεις σωστά το υποκείμενο με το ρήμα για να προσφέρεις. Το μόνο που σου χρειάζεται είναι μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη. Μια ψυχή που την κινεί η αγάπη.
Να προσφέρεις την αγάπη σου. Να την προσφέρεις ελεύθερα και βαθιά. Αλλά να ξέρεις πως ακόμα κι αν δεν βρίσκεσαι πάντα εκεί για να προσφέρεις την βοήθεια σου ή να «διορθώσεις» μια κατάσταση, όλα θα μπορούν να λειτουργήσουν εντάξει.
